Kroz ljude ne prolazi miris ruže, bestelesan i poetski, već pljuvačka, materijalna i prozračna koja sa vojskom mikroba prelazi iz usta ljubavnice u usta njenog ljubavnika, od ljubavnika do njegove supruge, od supruge do njene bebe, od bebe do njene tetke, od tetke, kelnerice u restoranu, na njenog gosta u čiju supu je pljunula, od gosta do njegove supruge, od supruge do njenog ljubavnika, a odatle do drugih i daljih usta i ta tako potpuno da svako od nas biva potopljen u to more pljuvačke koja se meša i čini od nas društvo pljuvačke, jedinstveno, vlažno i sjedinjeno čovečanstvo.
* Citat iz knjige »Identitet« Milana Kundere
